Są pewne symptomy, które pokazują, czy guru posiada odpowiednie kwalifikacje, czy nie. Spośród trzech stopni bycia wielbicielem – neofitą, średnio zaawansowanym, najbardziej zaawansowanym – inicjujący guru nie powinien być na niższym poziomie, niż na poziomie średnio zaawansowanego wielbiciela. Oczywiście bardziej zaawansowany wielbiciel jest wyżej i może on nagrodzić nas wyższymi rezultatami w bhakti, jednak taki guru jest rzadkością w tym świecie. Wobec braku tak niezwykle zaawansowanego guru, średnio zaawansowany wielbiciel może zostać przyjęty jako inicjujący lub instruujący guru.

Nie powinieneś akceptować kogokolwiek jako guru, jeśli nie okazuje on tych symptomów. W przeciwnym razie będziesz miał tak wiele trudności w swoim duchowym życiu. Jeśli twój guru upadnie, to będziesz bardzo gorzko płakał a twoje życie zostanie zrujnowane.

Pierwszym symptomem średnio zaawansowanego wielbiciela jest:

tasmad gurum prapadyeta
jijnasuh sreya uttamam
sabde pare ca nisnatam
brahmany upasamasrayam

„Ktoś, kto poważnie pragnie osiągnąć prawdziwe szczęście, musi znaleźć bona fide mistrza duchowego i przyjąć w nim schronienie poprzez inicjację. Kwalifikacją mistrza duchowego jest to, że musi on posiadać realizację konkluzji pism poprzez rozważanie i logikę oraz musi być w stanie przekonać innych do tych konkluzji. Takie wielkie osobistości, które odłożyły na bok wszelkie materialne względy i przyjęły kompletne schronienie w Najwyższej Osobie Boga, mogą być przyjmowane jako bona fide mistrzowie duchowi.” (Śrimad Bhagavatam 11.3.21)

KWALIFIKACJE GURU

Guru powinien posiadać wszystkie symptomy wspomniane w powyższym wersecie, ale trzy z nich są szczególnie ważne.
Pierwszy symptom to, sabde pare ca nisnatam brahmani: Guru posiada kompletną wiedzę na temat pism. Drugi symptom to, upasa1nasra yam: nie jest on przywiązany do materialnych pragnień i zawsze służy Krysznie z wielką radością. Jeśli jest nieszczęśliwy i czuje, że jego życie jest pełne problemów oznacza to, że nie posiada on kwalifikacji aby być guru.

Haridasa Thakura był bity na 22 rynkach, prawie został zabity na śmierć, ale nie uważał on tego za problem. Cały czas intonował Hare Kryszna, Hare Kryszna. Prahlada Maharaja był torturowany przez swego ojca, jednak nigdy nie czuł on, że miał problem. Wręcz przeciwnie, postawił on na głowie wszystkie swoje problemy. Zakładając, że guru lamentuje ponieważ ma wiele problemów, że jego żona oszukuje go, jego dzieci nie są z nim, nie może zarobić pieniędzy, nie jest dobry w zarządzaniu, nie posiada wystarczającej ilości materialnych udogodnień i nie ma nawet komputera. Taki, tak zwany guru, powinien zostać natychmiast odrzucony, nawet jeśli intonuje on Hare Kryszna, przyjął inicjację i wypełnia dziewięć procesów bhakti.

Trzecim symptomem guru jest to, że zrealizował on Kryszna-bhakti. Jeśli brakuje mu tej realizacji, ze względu na wciąż posiadane materialne pragnienia, taki guru z pewnością upadnie.

KWALIFIKACJE ŚREDNIO ZAAWANSOWANEGO WIELBICIELA

Dodatkowo, oprócz trzech symptomów wspomnianych powyżej, należy się upewnić, że guru żyje zgodnie z czterema cechami szczególnymi średnio zaawansowanego wielbiciela:

1. Posiada miłość i oddanie dla Kryszny.

2. Okazuje przyjaźń w stosunku do Waisznawów oraz ofiarowuje im służbę. Posiada trzy rodzaje relacji w stosunku do trzech rodzajów Waisznawów. Kiedy spotyka wielbiciela, który jest od niego bardziej zaawansowany w bhakti, uhonorowuje go i jest mu posłuszny w przyjacielskim nastroju. Relacjonuje on do równych sobie jako przyjaciel i jest również przyjacielski dla tych, których bhakti jest mniej rozwinięte. Tak więc okazuje on przyjaźń (maitri) wraz z całym szacunkiem bardziej wzniosłym od siebie. Jest przyjazny dla tych, którzy są mu równi oraz jest przyjazny i współczujący dla podporządkowanych sobie.

3. Okazuje łaskę i miłosierdzie w stosunku do mniej zaawansowanych, jeśli posiadają oni wiarę w Waisznawów (nawet jeśli jest to wiara światowa) i również tym, którzy ich honorują. Inaczej mówiąc, mniej zaawansowani wielbiciele mogą posiadać materialny sentyment w stosunku do guru i do Bóstw. Mogą oni mieć więcej oddania dla Bóstw niż dla wielbicieli i z tego powodu mogą nie lubić spotykać się z wielbicielami i słuchać ich hari-katha. Tacy mniej zaawansowani wielbiciele, mogą nie być w stanie działać zgodnie z czterema konwencjami, zgodnie z którymi średnio zaawansowany wielbiciel powinien działać, pomimo tego, że rozumieją oni to, że powinni być posłuszni pismom. Ludzie ci mogą być nieświadomi pewnych spraw, jednak chcą nauczyć się tego, jak zrobić postęp w służbie oddania.

4. Średnio zaawansowany wielbiciel okazuje brak zainteresowania w stosunku do osób, które nastawione są przeciwko Waisznawom i tych, którzy ich nie honorują. Jest świadomy tego, że posiadając relację z takimi osobami lub asocjując z nimi zniszczy wszystkie objawy bhakti.