Lista autorytetów Drukuj
Wpisany przez Wiktor Dobrowolski   

 W naszych rozważaniach na temat sekt będziemy opierać się na Pismach Wedyjskich (Wedach). Będziemy też opierać się na naukach autorytetów z czterech powszechnie akceptowanych sampradaji (linii sukcesji mistrzów duchowych i aczarjów). 


Jaką literaturę uznajemy za Wedyjską?

Cytat:

[Madhva, jeden z głównych nauczycieli filozofii wedyjskiej, w swoim komentarzu
do Wedanta-sutry (2.1.) cytuje Bhavisya Puranę:

rg-yajuh-samartharvaś ca
bharatam pancaratrakam
mula-ramayanam caiva
veda ity eva śabditah

puranani ca yaniha
vaisnavani vido viduh

"Za literaturę wedyjską uważne : Rg Weda, Yajur Weda, Sama Weda, Atharva
Weda, Mahabharata (która zawiera Bhagavad-gitę), Pancaratra oraz oryginalna
Ramayana. Purany - dodatkowe pisma Waisznava także literaturą wedyjską."
Do literatury wedyjskiej możemy także włączyć Samhity, jak również komentarze
wielkich nauczycieli, którzy kierowali biegiem myśli wedyjskiej od stuleci.

Niektórzy uczeni twierdzą, że jedynie cztery oryginalne Wedy - Rg, Atharva,
Yajur i Sama - autentyczną literaturą wedyjską. Jednak same Wedy nie
potwierdzają tego poglądu, podobnie jak i najwybitniejsi nauczyciele
wedyjscy, a wśród nich Śankara, Ramanuja i Madhva. Chan-dogya Upanisad
(7.1.4) wymienia Purany oraz Itihasy (ogólnie znane jako dzieła
historyczne",) jako piątą Wedę itihasa-puranah-pancamah vedanam vedah.
Bhagavata Purana (1.4.20) potwierdza to: "Historyczne fakty oraz autentyczne
opowiadania przedstawione w Puranach zwane piątą Wedą."

Jednakże w każdym przypadku, aby jakieś dzieło można było uznać za należące
do literatury wedyjskiej, musi ono posiadać ten sam cel co oryginalne teksty
wedyjskie. Wedyjskie pisma święte (śastry) tworzą spójną całość i posiadają
spójną konkluzję (siddhanta). Zatem każde z dzieł, które w szczegółach
rozwija wedyjską siddhantę, bez zmiany jej znaczenia, możemy uznać za
autentyczne pismo wedyjskie, nawet jeśli dzieło to nie jest jednym z
oryginalnych pism świętych. Faktem jest, że wedyjska tradycja wymaga dalszych
autorytatywnych dzieł, które będą wyrażać wedyjskie przesłanie stosownie do
czasu i miejsca. Jednak, aby te rozwinięcia literatury wedyjskiej były
autentyczne, muszą one ściśle odpowiadać doktrynom Wed, Puran i
Wedanta-sutry.

Pisma wedyjskie nie ani martwe ani archaiczne. Każdą literaturę - czy to
starą czy nową - musimy uznać za niewedyjską jeśli odchodzi ona od wedyjskiej
siddhanty. Dlatego też buddyzm, dżinizm i sikhizm, mimo iż wyrastają na
gruncie literatury wedyjskiej, nie uważne za wedyjskie. Nawet koncepcja
hinduizmu jest obca wedyjskiej konkluzji.

Wedyjskie pisma święte bardzo obszerne. Sama Rg Weda zawiera 1017 hymnów,
Mahabharata składa się ze 110 tysięcy dwuwierszy, a osiemnaście głównych
Puran zawiera setki tysięcy wersetów. Możemy zapytać "Dlaczego te pisma
istnieją? Skąd pochodzą? Kto je napisał?". Jednak odpowiedzi na te pytania
należy szukać w samych śastrach wedyjskich. ]

Źródło: http://herbonlife.com/pliki_zrodlowe/_inne/doc/veda/c_s_w.htm

 

Lista autorytetów:

Lakshmi devi Sampradaya:

Ramanuja Acharja.

Gaudiya Madhva Brahma Sampradaya:

Lord Sri Krishna
Lord Brahma
Sri Narada Muni
Srila Vyasa
Sri Madhva
Sri Madhavendra Puripada
Isvara Puri
Sri Caitanya Mahaprabhu
Srila Sanatana Gosvami
Srila Rupa Gosvami
Srila Raghunatha dasa Gosvami
Srila Jiva Gosvami
Sri Krsnadas Kaviraja Gosvami
Srila Narotam dasa Thakur
Srinivas
Syamananda
Sri Vishvanatha Cakravati Thakur
Srila Baladeva Vidyabhusana
Srila Jagganatha dasa Babaji
Srila Bhaktivinode Thakur
Srila Gaurakisora Dasa Babaji Maharaja
Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura Prabhupada
Srila Bhakti Prajnana Kesava Gosvami
Srila A.C Bhaktivedanta Swami Prabhupada

oraz inni...

Rudra (shiva) Sampradaja:

Vishnuswami
Vallabha

Kumara Sampradaja:

Nimbaditya (imię z Padna Purana)
Nimbarka