Newsletter

Jeśli chcesz otrzymywać powiadomienie o nowościach zasubskrybuj naszego newslettera:

Nazwa użytkownika:

Podaj e-mail:


Designed by:
SiteGround web hosting Joomla Templates
Sekty a hierarchia władzy Drukuj Email
(2 - user rating)
Wpisany przez Wiktor Dobrowolski   

Jedną z bardziej charakterystycznych cech odróżniających sekty od autentycznych ścieżek wedyjskich jest specyficzna struktura hierarchii organizacji. Sekty budują swoje organizacje w oparciu o materialną koncepcję i schemat podziału władzy w instytucji. Najczęściej są to struktury płaskie o niskiej liczbie szczebli (np: guru lub zarząd światowy -> koordynator kontynentalny lub naznaczony siksa guru -> koordynator krajowy (naznaczony zarząd krajowy) -> lider lokalny lub kierownik projektu -> szary członek sekty). Widać, że na szczeblu krajowym, zarząd dzieli od szarego członka tylko jeden szczebel. Jest to bardzo kożystne dla sekty, gdyż zarząd posiada bardziej bezpośrednią możliwość oddziaływania na szarego członka, kontrolowania go, oraz kontrolowania jego pozycji w sekcie.

Model płaskiej organizacji pochodzi z XVI wieku. Model ten ma swój początek w XVI-wiecznej armii, gdzie trzeba było nakłonić szeregowych żołnierzy znajdujących się na samym dole piramidy, aby na polu walki bez wahania szli na pewną śmierć. Nacisk z góry był tak silny, że nikomu nie przyszło do głowy odmówić wykonania rozkazu. Zadziwiające, że zhierarchizowana struktura organizacyjna przetrwała w sektach do naszych czasów.

Błędem myślowym byłoby wyobrażać sobie, że ten model jest najlepszym wzorcem struktury organizacyjnej dla współczesnych instytucji duchowych. Organizacje religijne to nie pole walki. Ta struktura funkcjonuje w sektach nadal tylko dlatego, że osoby na szczeblach kierowniczych hamują wszelkie zmiany, aby nie utracić władzy czy prestiżu. Wiele czynników w tradycyjnej strukturze organizacyjnej sekty przypomina średniowieczną armię. Mamy dowodzących, sztab i strategie. Liderzy mają odrębny styl bycia, dominują innych, żądają szacunku i pokory od innych, nie obowiązują ich zasady, które są dla mas (np: bycie pokornym), mają większe i ładniejsze biurka, lepsze miejsce przy stole, lepsze talerze, dostają lepsze potrawy. Żądają służby od innych tak jakby uważali się za namiestników Boga. W strukturach płaskich lider musi mieć bardzo silną osobowość, ponieważ w większości przypadków kieruje bardzo dużą grupą ludzi.

Władza w takich organizacjach (sektach) jest narzucona odgórnie, jest naznaczona. Oznacza to, że nie wykształciła się ona naturalnie spośród członków i dlatego nie działa dla ich dobra. Została ona zesłana przez przywódcę lub zarząd sekty, więc działa w jego interesie i zgodnie z jego polityką, która nie zawsze pokrywa się z głównym nurtem parampara wyznaczonym przez Wedy. Zazwyczaj władzę w sektach naznacza główny lider lub w przypadku jego braku zarząd światowy sekty. Zwykli członkowie, muszą całkowicie polegać na naznaczonym zarządzie i lokalnych liderach. Jeśli tego nie robią są uważani za niewyedukowanych, za osoby niezależne (z pejoratywnym zabarwieniem), za odstępców od wiary, za czarne owce.

Szarzy członkowie nie mają wpływu na wiele aspektów działalności sekty, na to jaką osobę nauczającą zaprosić do swojej jednostki terytorialnej, komu służyć, komu dawać dotacje. Muszą całkowicie polegać albo na lokalnych władzach, albo na centralnym zarządzie sekty, muszą o wszystko się pytać i zdać się całkowicie na zarząd. Jeśli tego nie zrobią są piętnowani, represjonowani, stosuje się wobec nich mobbing, okazuje się im pogardę.

Natomiast autentyczne ścieżki duchowe nie potrzebują opierać się na materialnych strukturach, gdyż opierają się o system, który ustanowiony jest w Wedach przez samego Krsnę. Polega on na całkowitej wolności. Wedy wyznaczają jasne zasady, które mają kilka tysięcy lat tradycji.

Śrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakur Prabhupada opisuje ten standard:

Proszę nauczajcie kirtanu dla Najwyższego Pana, nawet, jeśli w związku z tym będziecie zmuszani zaciągnąć dług wtedy, aby go spłacić, będziecie musieli być bardziej niż kiedykolwiek zajęci sevą (służbą). Kiedy wasi wierzyciele będą wywierać na was presję, będziecie zmuszeni błagać o więcej jałmużny. Jednak w związku z tym, że pobożni ludzie nie dadzą jej wam dopóki wasz charakter i zachowanie nie staną się czyste, będziecie musieli zachować czysty styl życia i z wielką determinacją dbać o to. Nie zostawię wam ani jednego grosza, tak więc w przyszłości nie będziecie mogli pozwolić sobie na lenistwo i nie będziecie w stanie porzucić swojego życia duchowego przepełnionego hari kirtanem i hari sevą.

Math jest centrum hari kirtanu, który jest życiem i świadomością. Aby upewnić się, że nie ma miejsca na lenistwo, złe zachowanie, trywialne myślenie, plotki i ordynarne pragnienia w math, musicie chodzić od drzwi do drzwi, tak by smak waszego hari kirtanu mógł być publicznie dostępny w społeczeństwie.

Kiedy społeczeństwo będzie myślało, że oni są dawcą jałmużny, a wy jesteście jej odbiorcami (inaczej mówiąc, że ich status jest wyższy niż wasz), wtedy będą was krytykować na wiele sposobów, myśląc, że jesteście przedmiotem ich litości. Być może wielu z nich będzie gotowych, aby was wyrzucić. Wtedy, z jednej strony, będziecie w stanie stać się "trnad api sunicha" i "manada...", a z drugiej strony, okażecie wielką troskę, by wasze życie i charakter stały się czyste oraz godne naśladowania.

Poza tym, korzystnym faktem dla was jest to, że, jeśli będziecie poprawiali błędy zwykłych ludzi poprzez cytowanie przekazu sadhu, śastr i guru-varga, nie popełnicie tych samych błędów, co oni.

Proszę, nie denerwujcie się, nie przejmujcie się, jeśli ktoś będzie was osobiście krytykował. Jednak wasi guru-varga, śastry, mahajany są w zupełności pozbawione błędów, są najwyższymi, wyzwolonymi i wiecznymi towarzyszami Pana. Jeśli w wyniku swojej ignorancji (niewiedzy) ktokolwiek zacznie je krytykować, wtedy powinniście naprawić błędy takich osób poprzez powiedzenie im o rzeczywistej prawdzie. Będzie to bardzo korzystne dla obu stron: dla was i dla nich - nieświadomych ludzi.

Jeśli staniecie się leniwi w chodzeniu od drzwi do drzwi, błaganiu o jałmużnę, zbieraniu składników na hari-kirtan i jeśli pozwolicie sobie na złe nawyki, preferując samotne bajany, to uda wam się uciec od krytyki innych, ale wasz charakter nie będzie oczyszczony, nie będziecie praktykowali życia duchowego.

Nigdy nie dam wam żadnej możliwości stania się oszustami na ścieżce oddania w zaciszu waszego własnego domu, a także życia w odosobnionym miejscu, abyście mogli stać się niezdyscyplinowanymi w swoich sercach, myśląc, że nikt nie przyjdzie was tu oglądać czy słuchać.

Jesteście moimi najdroższymi przyjaciółmi, nigdy nie pozwolę wam wpaść w kłopoty czy porzucić zadowalania zmysłów Pana byście zamiast tego mogli zadowalać zmysły ludzi na całym świecie, tak samo jak swoje własne, w wyniku tego, że otrzymaliście jakąś tymczasową pozycję lub nie możecie tolerować jakiejś tymczasowej krytyki.

Nie ma tu znaczenia, czy ktoś jest brahmaczarinem, czy ma inicjację harinama, czy diksa, czy jest grihastą, varnaprasthą czy sannjasinem. Zajmowana pozycja na autentycznej ścieżce duchowej nie zależy od zajmowanego stołka czy pozycji w instytucji jeśli nawet taka istnieje. Często nie ma żadnej instytucji. Waisznawa Dharma to ścieżka, z której bardzo łatwo zejść. Na pewnym etapie i w pewnych warunkach instytucje mogą pomagać, innym razem będą przeszkadzać w życiu duchowym. Dlatego więc należy być bardzo elastycznym i mieć otwarty umysł. Sekty na tego typu myślenie nie pozwalają a przecież ono nas chroni i tylko takie myślenie może nas doprowadzić do osiągnięcia sukcesu w życiu.

Na autentycznej ścieżce duchowej, poziom zaawansowania duchowego nigdy nie jest utożsamiany z zajmowanym stołkiem. Dlatego oddaje się szacunek zgodnie z nakazem Wed każdemu. Tym co mają inicjację harinama w umyśle, tym co mają diksa oddaje się szacunek fizycznie kłaniając się do ziemi. Takie są zasady ustanowione przez Wedy, ale nie oznacza to, że ktoś z inicjacją gopi-bhava (sannjasińską) musi być z szablonu bardziej zaawansowany duchowo od kogoś, kto ma inicjację harinama i siedzi niżej. Dlatego na autentycznej ścieżce duchowej nie zobaczymy wywyższających się sannjasinów, liderów, czy zarządu. Tam każdy będzie oddawał szacunek innym, i będzie nauczał pokory samemu ją stosując. Ci którzy będą mniej zaawansowani, nie będą umieli się zachować, zamiast reprymendy dostaną wiele miłości od innych. Ich serca będą się topić aż zostaną całkowicie oczyszczone.

Autentyczne ścieżki duchowe nie mają potrzeby stosowanie represji, pogardy, okazywania braku szacunku, gdyż miłość oczyszcza wszystko, skromność topi serca, a pokora zniewala miłością. Nie ma więc żadnej potrzeby zachowywać się niezgodnie z naukami Wed. Nie ma potrzeby stosowania podziałów na lepszych, czy gorszych, nie ma potrzeby dominowania innych, stosowania perswazji czy psychomanipulacji, NLP, socjotechnik, nie ma potrzeby kontrolowania nikogo strachem.

"I poznasz prawdę a prawda Cię wyzwoli"

 

Translator

Szukaj

Komentarze